Kitap Hakkında

Bu kitap çalışmasında Üniversite-Sanayi İş Birliği’nin en önemli ara yüzlerinden biri olarak kabul edilen teknoparklar incelenmiştir. Araştırmada, teknoparkların ülkemizde ne ölçüde etkin çalıştığı ve mevcut yapılarının doğru bir şekilde kurgulanıp kurgulanmadığı yol bağımlılığı teorisi çerçevesinde ele alınmıştır. Ayrıca teknoparkların bölgesel kalkınmaya en çok hangi fonksiyon aracılığıyla katkı sunduğu, bu katkı üzerinde kuruluş yeri ve yapısının düzenleyici bir rolü, yenilikçilik ve verimliliğin ise aracı bir etkisi olup olmadığı nitel yöntemle incelenmiştir.

Araştırma kapsamında Konya’da faaliyet gösteren iki teknopark –Konya Teknokent ve Innopark Teknoloji Geliştirme Bölgesi– örneklem olarak seçilmiştir. Her iki teknoparktan altışar yönetici ve altışar firma yetkilisi olmak üzere toplamda 24 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmış, elde edilen veriler nitel veri analizi teknikleriyle değerlendirilmiştir. Görüşmeler içerik analizine tabi tutulmuş, anlamlı temalar ve kategoriler oluşturularak sonuçlar sistematik biçimde yorumlanmıştır.

Elde edilen bulgulara göre teknoparkların bölgesel kalkınmaya önemli katkılar sunduğu, bu katkıda yenilikçilik ve verimlilik unsurlarının aracı bir rol üstlendiği; buna karşılık kuruluş yeri ve yapısının bu etki üzerinde düzenleyici bir rol oynamadığı belirlenmiştir. Görüşmelerde öne çıkan temalara göre, teknoparkların en çok danışmanlık ve Üniversite-Sanayi İş Birliği fonksiyonları üzerinden katkı sunduğu anlaşılmıştır.

Teknopark yöneticileri ve firma yetkilileri ile yapılan görüşmeler, teknoparkların mevcut işleyişinde karşılaşılan sorunları, iyileştirilmesi gereken noktaları ve yeniden yapılandırılması gereken alanları gözler önüne sermektedir. Bu kapsamda ülkemizdeki teknoparkların daha güçlü bir iletişim ve iş birliği ağına sahip, yenilikçi ve dinamik bir ekosistem yapısı içerisinde yeniden yapılandırılması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.