Kitap Hakkında

6098 Sayılı TBK’nın yürürlüğe girmesiyle daha önce doktrin ve yüksek yargı kararlarında yer alan pek çok yeni kavram yasalaşmış ve uygulama hayatında güçlenmiştir. Genel işlem koşulları da 818 Sayılı Borçlar Kanunu'nda yer almayan fakat Yargıtay'ın sayısız kararında gerekçelendirdiği bir kavramdır. Ancak tüketici sözleşmeleri bakımından, genel işlem koşullarının denetimi 4822 Sayılı Kanun ile değişik 4077 Sayılı TKHK’da düzenlenmiştir. Dolayısıyla TBK’nın yürürlüğü öncesinde de, haksız şart denetimi kapsamında, genel işlem koşullarının denetimi mümkündü. Yargıtay, kendisine intikal eden ihtilaflara ilişkin pek çok kararında sözleşmenin taraflarının eşit statüde olmadığından hareketle, sözleşmeye tek taraflı tasarruf sonucu konulan adil olmayan düzenlemeleri 'haksız şart' olarak değerlendirmiş ve bunları geçersiz kabul etmiştir. Öte yandan tüketici sözleşmeleri açısından özel kanun olarak 4077 Sayılı TKHK’nın haksız şartları düzenleyen hükmü (m. 6), kısa bir süre önce yürürlüğe giren 6502 Sayılı TKHK’da (m. 5) daha kapsamlı bir şekilde düzenlenmiştir. Bu çalışmada ilgili kanunların birbiriyle örtüşen ve birbirinden ayrılan yanları ele alınırken, tüketici işlemi olmayan sözleşmeler bakımından, kanundaki ifadesiyle 'genel işlem koşulları'na ilişkin olarak TBK da (m. 20-25) irdelenecektir. Bunların yanı sıra, çağımızın gerekleri ile mevzuatımızın konuya ilişkin kısmı sınırlandırılarak değerlendirmeler yapılacaktır.