Kitap Hakkında

İş sağlığı ve güvenliği, çalışanların çalışma ortamındaki görevlerini yerine getirirken maruz kaldıkları riskleri en aza indirmeyi amaçlayan bir disiplindir. Sağlık sektöründe hizmet veren hemşireler için bu riskler fiziksel, kimyasal, biyolojik, psikososyal ve ergonomik risk faktörleri olarak sıralanabilmektedir. Söz konusu risk faktörleri iş kazalarının oluşmasına ve çalışanların meslek hastalıklarına yakalanmasına neden olabilmektedir. Bu nedenle iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ile riskleri ortadan kaldırmaya ya da en aza indirmeye yönelik sistematik çabalar önem kazanmaktadır. Sağlık çalışanlarının tehlike ve risklerin ne derece farkında oldukları ve bu risklere maruz kaldıklarında söz konusu sorunla başa çıkabilme becerileri bu çabalar içerisinde kilit rol oynamaktadır. Bu kapsamda bu çalışmanın amacı hemşirelik öğrencilerinin iş sağlığı ve güvenliği algılarının ne düzeyde olduğunu belirlemektir. Bu amaçla Amasya ili bağlamında 347 üniversite öğrencisinden veri toplanmıştır. Araştırmada kullanılan ölçeğin geçerliliğini test etmek için faktör analizi güvenirliği test etmek için ise Cronbach’s Alpha kullanılmıştır. Araştırmada, değişkenler arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amacıyla korelasyon analizi yapılmıştır. Öğrencilerin iş sağlığı ve güvenliği algılarının çeşitli kategorik değişkenlere göre anlamlı bir şekilde farklılaşıp farklılaşmadığını anlamak için Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testlerinden yararlanılmıştır. Bununla birlikte, öğrencilerin demografik özellikleri ile aldıkları eğitim arasındaki ilişkilerin değerlendirilebilmesi için Ki-Kare testi uygulanmıştır. Araştırma sonuçları, yaş grubu daha yüksek olan katılımcıların İş Sağlığı ve Güvenliği Yeterlilik Algıları ortalamalarının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Cinsiyet değişkenine göre ise kadınlar ve erkeklerin ortalamalarının benzer olduğu ortaya çıkmıştır. Sınıf değişkenine bakıldığında, 3. sınıf öğrencilerinin Koruyucu Önlem ve Kurallar boyutu ile genel ortalamalarının diğer gruplara göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Ek olarak, öğrencilerin aile eğitim durumları ve eğitim alma durumlarına göre tüm boyutlar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Ayrıca, tüm boyutlarda hemşirelik bölümü öğrencilerinin İş Sağlığı ve Güvenliği dersini ve sertifika kurslarını yeterli bulduğu belirlenmiştir. Son olarak iş sağlığı ve güvenliği dersinin hemşirelik öğrencilerinin İSG bilincinin oluşmasında etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu sayede öğrenciler iş hayatına başlamadan önce iş kazası ve meslek hastalıklarını öğrenmiş ve iş kazası ve meslek hastalıklarındaki rolünün büyük olduğunun farkına varmıştır.